Sinterklaas in Nanjing!

Hallo allemaal.

Ja het is echt waar…. Sinterklaas is ook al in Nanjing geweest. Sam, Koen en Remco hebben hier hun schoen gezet, en jawel er zat ook nog wat in!! Hoe die oude vent het doet ik vraag het me af, maar voor de kids natuurlijk wel bijzonder.

Ik zal mijn verhalen is een beetje gaan aanpassen. Zoals jullie misschien is opgevallen heb ik de afgelopen week helemaal niks geschreven. Nou dat komt omdat ik erg moe was. De computer heb ik alleen ’s avonds tot mijn beschikking. En jullie raden het al de hele afgelopen week had ik ’s avonds geen zin meer om te typen.
Maar ik wil jullie natuurlijk niet teleurstellen dus hier komen de highlights van de afgelopen week.

Dat start natuurlijk met vorig weekend. Toen zijn we op zaterdag naar de dierentuin geweest. Een ruim opgezet park waar de dieren in ieder geval niet van profiteren. Die zitten in te kleine en niet goed onderhouden hokken. Maar ja, voor Sam was het wel erg mooi want ze hebben er wel alle dieren. Even een korte opsomming: Olifanten, giraffen, krokodillen, nijlpaarden, panda, leeuwen, tijgers, kangoeroes, chimpansees, andere apen en natuurlijk veel chinezen. Maar voor hen waren wij de attractie!! Nou we hebben er ook lekker geluncht (zie foto). Dit hele dienblad vol met eten (rijst, karbonade, groente, tofu (bah!), en een gebakken ei voor Olaf en voor mij, inclusief het drinken was 26 yuan. Dat wil dus zeggen 2 euro en 60 cent. En het was ook erg smakelijk. ’s Avonds zijn we terug geweest naar een plek waar we al eerder hebben gegeten. Leuk restaurant met allemaal lampionnetjes aan het plafond. Na het eten nog even de winkelstraat door met al die lampjes. Het lijkt wel of de kids daar geen genoeg van krijgen.

Zondag was ook een bijzondere dag. Toen zijn we naar het Mausoleum geweest. Het Dr. Sun Yat-sen Mausoleum. Gebouwd ter nagedachtenis van Dr. Sun Yat-sen. Voorloper van de moderne Chinese democratische revolutie. Het bouwen ervan heeft 3 jaar geduurd. Het bestaat uit 392 trappen, een lengte van 700 meter en een hoogte van 70 meter. Dus het was een hele klim. Olaf liep met Koen op de buik en Sam op de nek en ik liep (er een stuk achter!) met de kinderwagen, de tas en de camera! We hadden ook hier erg veel bekijks. Het Mausoleum is een toeristische plek voor veel chinezen. En wij waren ook (bijna) de enige blanke. Eenmaal boven (ik was kletsnat en kon ook even niet praten!) heb je dan wel een fantastisch uitzicht. Sam vond al die trappen ook wel indrukwekkend. Boven zijn we natuurlijk ook naar de grafkamer geweest. Hier loop je dan met zijn allen om een graftombe heen. Eenmaal buiten hebben we een rustig plekje opgezocht en zijn we even wat gaan eten en drinken. Hier hebben we nog een tijdje met een man “gepraat”, die zich afvroeg hoe wij met al dat spul naar boven waren gekomen. Hij gebaarde dan ook dat Olaf wel een heel sterke man moet zijn (wij weten wel beter!!). Nou na het bijkomen (was vooral voor mij bedoeld, Olaf had nergens last van) zijn we begonnen aan de weg terug. Maar ik moet zeggen naar beneden lopen is niet zo zwaar. Hoewel je wel goed moet opletten dat je je niet verstapt. Beneden aangekomen hebben we het treintje gepakt naar de andere kant (de kant van de Linggu Pagoda). Wij dachten dat we dan een leuke toeristische route te rijden. Maar de trein reed over de gewonde weg naar de plek van bestemming. Hij reed ook behoorlijk hard, maar dat vond mama niet eng hoor! Al met al een prima dag met prachtig weer (23 graden). Ik zal wat foto’s bijvoegen.

De rest van de week heb ik elke dag met patricia afgesproken en zijn we veel in de Purple Mountain geweest. Dit is zo’n heerlijke plek, waar we lekker wandelen en de kids spelen. We zijn er wel achter wat een overdaad aan speelgoed die kinderen in Nederland hebben. Hier spelen ze in het bos met niks. Let wel, met de fantasie. En dit gaat ochtend aan ochtend zo door. Als we dan thuis zijn speelt sam vooral met het kussen van de bank (dat is de ene keer een boot en dan weer een brommer of een vliegtuig) en met zijn trappelzak (die doet hij dan aan en is dan een tijger). Het beetje speelgoed dat we hier hebben wordt nauwelijks gebruikt (Koen vindt het wel lekker om in zijn mond te stoppen).

Dinsdag was wel de topdag. Toen ben ik ’s morgens naar Patricia gelopen (kind op de buik, tas op de rug, kind aan de hand en kinderwagen over de schouder!). We lopen daar ongeveer een kwartiertje over, omdat we onder de weg door moeten en dus de nodige trappen moeten lopen. Zoals jullie misschien weten is Sam vrij voorzichtig, dus zo’n trap dat duurt wel even! Nou bij Patricia hebben de de kids de schoen mogen zetten. Voor het raam (30ste verdieping), want anders ziet sinterklaas ze niet. Vervolgens een liedje gezongen. Dit doet Remco uit volle borst en Sam zegt dat hij al gezongen heeft. Toen zijn we naar beneden gegaan (en Patricia even terug naar boven want die was haar portemonnee vergeten!!) Toen zijn we naar het park geweest en hebben we lekker langs het meer gewandeld. Rond een uur of 12 zijn we terug gegaan naar Patricia en wat denk je……. Die sint had wel wat in de schoen gedaan. Sam durfde van de spanning bijna de kamer niet in te lopen. Remco daarentegen dook meteen op zijn schoen. Nou toen Sam in de gaten kreeg dat er iets inzat was hij ook niet meer te houden. Het was een bijzonder moment wat ik moeilijk in woorden kan vatten. Sam kwam er ook maar niet over uitgepraat.

We gaan dus ook nog met zijn allen (wij en Patricia, Peter en Remco) sinterklaasavond vieren in China! Is toch zonde om het zomaar voorbij te laten gaan. Dus Sam en Koen mogen dit weekend (al papa er is) ook nog een keer de schoen zetten en volgende week nog een keer met Patricia. En uiteindelijk hebben we 5 december dan pakjesavond met elkaar!

Nou dit waren een beetje de highlights van deze week (ik heb altijd het gevoel dat ik vanalles vergeet op te schrijven). Zoals het er naar uit ziet komen we vrijdag 16 december terug in Nederland. Ja Roxanne, zo lang duurt het niet meer we zijn al over de helft!! We hebben daarvoor dan nog 1 of 2 dagen in Bejing. Ik wil nog wel erg graag de Chinese muur op!

Hoe is ’t leven in de St. Rochusstraat in Stein?

En even als afsluiting een speciaal dankjewel voor Sandra en familie. San ik vond het hartstikke leuk om een bericht van je te ontvangen. Was echt een verassing en dat verwacht je niet helemaal als je in China zit! Leuk om te horen dat je mijn verhalen ook leest! Een dikke kus van ons voor jullie allemaal!.

Nou luitjes, het zal wel weer een weekje duren voordat de volgende verhalen komen. In het weekend zit ik toch meer op mijn gemakkie!

Groetjes van ons XXXXXXXXXXXXX

PS: wij gaan er iedere keer van uit dat iedereen automatisch een mail ontvangt van waarbenjij.nu. Als dit niet zo is dan moeten jullie gewoon de site even checken of er nieuwe berichten op staan. Iedereen staat nl. op de mailingslijst! Dus als er geen mail wordt ontvangen weet ik niet waar dat aan ligt.