Hello!

Tja, dat is een beetje hoe Sam hier iedereen begroet. Sam kent al de benodigde begroetingen in het engels, Nederlands en chinees. Toch best knap! Zo het is nu zaterdagavond en de kids liggen op bed (en blijven daar ook als het goed is!). We hebben vandaag een shop-dagje gehad. De nodige souvenirs ingeslagen (we gaan volgend weekend een koffer bijkopen, want anders krijg ik het niet allemaal mee, is geen grapje!). Ik moet zeggen het is erg leuk om voor wat mensen iets kleins mee te nemen wat ook nog echt typisch chinees is (niet made in China!). Voor mij zit de sport hem wel in het onderhandelen. Goh wat is dat toch een leuk spelletje en ik moet zeggen het ging mij vandaag ook weer prima af (ik zal toch wel teveel betaald hebben). Maar ik ben bij iedereen de “best friend”. Na het slaapje van de kids zijn we nog even naar de supermarkt gegaan. Tja, ik heb toch ook gewoon appelsap en yoghurt nodig! Maar mijn god wat was het druk! Olaf was ook mee en wij hebben elkaar een aantal keren aangekeken. We zijn van plan om volgende week zaterdag terug te gaan met de camera. Jullie kunnen je niet voorstellen hoeveel mensen er rondlopen! Sam en Koen vinden het niet erg. Ik daarentegen word op een gegeven moment wild van al die mensen die lopen te duwen en voor te kruipen! Ik hoop het voor jullie nog vast te leggen. Daarna zijn we nog naar een thee zaakje geweest en hebben we thee gekocht. Dat is dus voor Chinese begrippen wel duur. Thee kun je eigenlijk in alle prijsklassen kopen. Dus als je een goede wil dan betaal je meer.

De rest van de afgelopen week was weer prima en heerlijk. Vorige week maandag ben ik met Patricia ’s avonds gaan winkelen voor sinterklaasavond. Dat was erg gezellig. Mijn eerste avondje weg zonder kinderen. Heb ik echt van genoten. We hebben alles gevonden wat we nodig hadden en natuurlijk lekker onderhandeld. Voor Sam heb ik een gouden poesje gekocht wat naar je zwaait (het is zo lelijk als het klinkt maar de kinderen vinden het prachtig!). Nou daar heb ik echt stevig over moeten onderhandelen en de mevrouw was ook een beetje boos. Toen ze mij het wisselgeld terug gaf, gaf ze mij 1 yuan te weinig (is 10 cent). Ze bleef maar wijzen naar de batterij die er in zat. Maar ik stond er op dat ze mij die ene yuan ook terug betaalde. Heeft ze na veel gemopper ook wel gedaan.

Woensdag zijn we naar Dachang gegaan, daar hebben we gegeten met de mannen! Was wel leuk, maar ik vond het eten hier niet zo geweldig. Bleek wel typisch chinees te zijn, maar er stonden bijvoorbeeld ook ingewanden op tafel (jammie!!) Olaf heeft het wel gegeten en zegt net dat hij dacht dat het darmen waren want ze smaakten naar poep! Diezelfde middag had Olaf al nieren gehad, dus die had een “lekker” dagje. Roel met zijn vrouw, dat is de baas van Olaf, waren ook mee. Sam liet Roel op een gegeven moment zijn auto zien. Roel pakt hem vast en zegt dat hij hem mooi vindt. Hierop zegt Sam:” je mag er niet aankomen, alleen naar kijken”. Sam heeft zich verder goed vermaakt met Juliana, de vrouw van Roel.

Donderdag hebben de kids weer de schoen gezet. “s morgens bij ons in het appartement. Vooral Remco heeft vol overgave gezongen en Sam heeft hard geklapt voor Remco. Daarna naar de purple mountain gegaan om lekker uit te waaien. We hebben daar nog een tombe gevonden (zie foto’s) lekker bij een groot grasveld. Hier hebben Remco en Sam weer lekker gespeeld. Later weer in de taxi op weg naar huis. In de taxi werd door die twee al druk gespeculeerd over wat de sint had gebracht. Toen we vlak voor de deur stonden zei ik voor de grap tegen Sam dat sinterklaas misschien nog binnen zou zijn. Nou die durfde dus nauwelijks naar binnen. Sam liet eerst veilig Remco checken of de kust veilig was. Maar het hele schoen-zet-gebeuren was weer een hit!!

Verder hebben we de afgelopen week geen gekke dingen gedaan. Overal barst hier de kerstsfeer los. En buiten lopen is dus wel leuk. We hebben net nog een enorme kerstboom gezien in de stad. O ja, wat ik wel nog moet vertellen is dat wij al vanaf het begin problemen hebben met de was. Truitjes van mij kan ik niet meer aan omdat ze 30 cm gekrompen zijn als ze uit de was komen. Nou dat is dus met heel veel kleding gebeurd en Olaf heeft daarover een klacht neergelegd bij het hotel. Toen ik de afgelopen week op een gegeven moment bij de receptie stond werd ik hierover aangesproken door iemand van het hotel. Op dit moment staat Sam naar een snoep-huisje te kijken wat daar bij de receptie staat. Een kerst huisje van koek. Nou om een lang verhaal kort te maken, Sam heeft dit huisje dus gekregen! Ik zal een foto er bij zetten. Sindsdien zit hij iedere dag heel voorzichtig van het huisje te snoepen. Wat betreft de was, daar wordt nog een passende oplossing voor bedacht.

Nou het zit er bijna op! Komende week gaan Patricia en ik al een aantal dingen voor het laatst doen! Toch wel een gek idee. De week erna vertrekken we woensdag 14 dec. Om 10.00 uur vanuit Nanjing naar Bejing waar we dan ongeveer om 13.30 in ons hotel zullen zijn. In Bejing hebben we dan nog de rest van de woensdag en de donderdag om wat te bekijken. Vrijdag de 16e dec. Vliegen we dan naar Nederland. Hoe laat weet ik niet precies. Ik heb wel weer zin om mijn eigen huisje binnen te lopen en vooral om in mijn eigen bedje te slapen. De eerste paar dagen zal wel weer erg vermoeiend zijn omdat de kids (vooral Koen) dan volledig ontregeld zijn. Maar ja dat zien we wel!

Luitjes het was me weer een genoegen. Blijf nog wat reacties sturen, vind ik nog steeds erg leuk (en is voor later ook leuk. Ik laat dit hele reisverslag natuurlijk afdrukken!).

Dikke kussen uit een kouder wordend Nanjing (komende week rond de 5 graden!)