De afgelopen dagen!

Hallo Allemaal,

Ik zal van de afgelopen dagen eens even een overzichtje schrijven (heb ik gisteren ook al gedaan maar toe is ded verzending niet gelukt en was ik al mijn tekst kwijt).

Woensdag:
Vandaag ben ik thuis gebleven. Ik ben ’s morgens met de kids naar de speelkamer gegaan op de 41ste verdieping. Deze was dicht. Dus ik op naar de receptie op de 7e verdieping. Daar in mijn beste “gebroken” engels proberen uit te leggen wat er was en dat ik een sleutel moest hebben. En jawel het meisje leek mij te begrijpen en ging aan de slag, om vervolgens met een sleutel van mijn suite aan te komen. Ok missie mislukt. Nogmaals met handen en voeten en veel wijzen naar de kinderen proberen uit te leggen. Op dit moment staan er dan zo’n 10 personeelsleden om je heen die dan vooral weer oog voor de kids hebben. Toen brak er een zichtbare paniek uit. Ik kon niet naar de speelkamer want die was “niet klaar” zoals ik begreep. Ik moest terug naar mijn kamer en ze zouden mij bellen. Prima, in de tussentijd heb ik met de kids een grote buiten tuin gevonden (veel buiten en weinig tuin). Dit is op de 37ste verdieping en Sam kan hier lekker rennen en Koen kan er wat kruipen. Voor als ik niet weg ga een dag is het een prima alternatief om toch even buiten te zijn! Ook hier had ik weer veel bekijks met mijn blonde/blanke kindjes. Mensen die op dat moment in het restaurant waren kwamen toch even voor de ramen staan. Ik moet zeggen daar raak je aan gewend. En het uitzicht van deze daktuin is wederom erg mooi. Nou ik vervolgens naar de kamer, waar dan twee meisjes de hut staan te poetsen en staan af te wassen. Dit voelt soms ook wel ongemakkelijk. Maar ze zijn altijd erg leuk met de kids en Sam maakt er echt een spelletje van. Nu wordt er gebeld en er wordt mij vertelt dat de speelkamer klaar is. Maar ik geef aan dat de kids nu gaan slapen en dat ik vanmiddag kom. Ik moet dan, zo wordt mij verteld, naar de 9e verdieping. Na het middagslaapje ga ik daar dus heen en blijkt dat ze de vergaderzaal helemaal ontruimt hebben en speelgoed hebben neergezet. Er ligt een enorme puzzel op de grond, er staat een ton met blokken en er staat een soort loopauto. Deze laatste vindt Sam prachtig nadat ik hem heb laten zien dat het een auto is! (had hij nog niet begrepen). Nu werd mij verzocht dat als ik van de speelkamer gebruik wil maken ik dan even bel want dan halen ze heel die vergaderzaal leeg! Tja, ik weet niet of ik het nog zo snel doe. Zoals jullie hebben kunnen lezen ga je op een dag het hele gebouw door van verdieping naar verdieping!

Donderdag:
Vandaag is Olaf de hele dag en avond weg (heeft een afsheidsetentje). Dus ik ga met Patricia op pad. We hebben afgesproken naar het park te gaan en de bellenblaas voor de kids mee te nemen. Dus wederom met de hele bubs in de taxi. Voor Sam is dit inmiddels normaal. Hij weet al precies dat hij samen met Remco eerst erin moet en dat wij later erbij schuiven. Het park is ongeveer 10 minuten. We hebben nu een ander stukje van het park gepakt. Hier is mooie natuur met wat water en bomen en grote stenen waar je op kan zitten. Je kijkt dan uit op de oude stadsmuur. Hier is altijd bedrijvigheid van chinezen die daar met hun kind zitten en mensen die wat sporten. Het is er in ieder geval lekker rustig. We hadden wederom prachtig weer. Ook hier weer de nodige aandacht van chinezen die naar de kinderen komen kijken. Over het algemeen zijn ze allemaal erg vriendelijk. EN vandaag spraken ze ook nog wat engels. Nou de kinderen hebben zich prima vermaakt met de bellenlaas. Remco en Sam immiteren elkaar en dat is reuze grappig. Af en toe delen ze naar elkaar een knuffel uit. Maar in het park zijn we zo de hele ochtend zoet en lekker buiten. Op de terugweg in de taxi vindt de chauffeur Koen wel erg leuk. Hij blijft maar naar hem roepen. Op een manier waar wij van schrikken, maar Koen vindt het allang leuk en is scheutig met zijn glimlachen. Tijdens de taxirit zijn er ook andere auto’s die naast je rijden en je de nodige aandacht schenken. Na het middagslaapje van kids hebben patricia en ik afgespoken te gaan eten. Twee balnke vrouwen met drie blanke kindjes. Het hele restaurant in rep en roer. Ik moest zo’n meisje duidelijk maken dat we een andere tafel moesten hebben waar ik Koen zijn hangstoeltje aan kon bevestigen. Dus ik neem haar mee aan de hand en begin te wijzen en te gebaren…..maar ze begreep het!! Nou Patricia nam de moedige taak op zich om te bestellen, maar ook dat kwam goed. Zoals jullie al raden hadden we voldoende aandacht en moet je er wel tegen kunnen dat er tijdens het eten een heleboel chinezen om je tafel staan. Maar daar wen je wel aan. Ze wilden graag kusjes van Remco en Sam, maar toen hebben we maar gezegd dat kisses voor mama zijn! Het was een hele belevenis en erg gezellig. O ja, tijdens het eten hoor je vaak de meest onsmakelijke geluiden die in Nederland hoogst onbeleefd zijn. Sam zegt iedere keer als hij een gorgel hoort “wat zegt die meneer” en dan doet hij het geluid na! Nou met de kinderen door zo’n drukke stad lopen is ook een belevenis. Koen hangt natuurlijk veilig bij mama op de buik maar Sam moet aan de hand meelopen. En als voetganger heb je geen rechten! Maar Sam doet dat geweldig en als we oversteken weet hij al dat hij moet rennen. Ook roltrappen is geen probleem!

Vrijdag:
Olaf hoeft vandaag pas om 16.00 uur weg. We gaan dus naar de supermarkt om een buggy te kopen. Een compacte die je heel makkelijk kunt inklappen en makkelijk te tillen is. Je kan hem dragen als een soort rugzak. Verder de benodigde inkopen gedaan. Sam en Koen kijken hun ogen uit op straat. Er is ook zo veel bedrijvigheid! Een echte miljoenenstad. ’s Avonds ga ik weer met Patricia, Peter en Remco uit eten. We zitten nog geen minuut in het restaurant of Sam roept heel trots “mam ik heb gepoept” Ik zal je zeggen toiletten is hetgeen wat je wil vermijden in Nanjing (heel vies). Dus ik zeg tegen Sam dat hij maar moet wachten. Echter halverwege de maaltijd zegt een heel zielig stemmetje “mama nou een schone broek geven?”. Dus ik Koen van mij schoot (ik had geen hangstoeltje bij me) en die ging bij Peter zitten. Met Sam naar het toilet en hem daar op de grond gelegd. Het was er nat en ik hoop dat het water was (maar daar ben ik niet zeker van). Sam was een grote vent en bleef heel stil liggen. Hij begrijpt dan instinctief dat dit niet lekker is. Nou je raad al dat de poep overal zat!! Ik ben iets eerder als de rest naar huis gegaan omdat de kids wel moe waren. Daar loop je dan alleen door nanjing met je kids. Dan voel ik me toch wel stoer! En ’s avonds is het ook zo prachtig met al die lichtjes.

Zaterdag:
Vandaag heeft Olaf zijn eertse dag vrij en we gaan met Patricia en Remco (Peter moet werken) naar de purple mountain..Dit is ook een mooi natuur gebied met verschillende oudheden die je kunt bezichtigen. Wij zijn vandaag naar de tempel geweest. Is erg mooi en indrukwekkend. Echt wat je je van China voorstelt. We hadden hier helemaal veel bekijks. En op een gegeven moment lopen we langs een grasveld waar een stuk of 10-15 chinezen ons staan te fotograferen en te filmen! Ik voel me dan bijna een BN-er. De kids vonden het hier ook prachtig. In de tempel kreeg Sam van een monnik een hand en binnen in de tempel kregen alle kinderen van een andere monnik een appel. Zo’n tempel is ongelooflijke kitch (voor ons) maar hier past het allemaal. Staat vol met gouden beelden en andere pracht en praal. Het glinstert enorm. Dus we hebben daar tussen de monnikken een appeltje gegeten (is wel bijzonder). ’s Avonds zijn we gaan eten in Omax (een restaurant waar je ook europees voedsel krijgt en waar ze engels spreken). Ook hier zitten we op ons eten te wachten en Sam zegt “mama ik heb gepoept”. Maar hier is het gelukkig wel wat schoner. Lekker zelf een biertje bij het eten genomen. Toen we terug gingen zijn de mannen naar het hotel gegaan en patricia en ik naar de massagesalon. Nou hier ben ik gemasseerd door een blinde chinees die helemaal geen engels sprak (communiceert heel makkelijk!!). Maar hij kon het wel! Je houdt tijdens het masseren natuurlijk al je kleren aan en het gebied dat ze onder handen nemen wordt ook nog bedekt met een doek. Zo wordt je van top tot teen een uur lang voor 6 euro onder handen genomen. Een heerlijke ervaring die ik zeker nog een keer ga doen.

Zondag:
Een beetje vermoeiende dag. Tenminste ik was een beetje moe. Ik ben ’s morgens met de kids gaan zwemmen (een beetje lastig, maar het gaat). Sam vond het in ieder geval erg lekker. ’s Middags zijn we nog even de daktuin op gegaan met de bellenblaas. Eigenlijk niet zoveel bijzonders gedaan maar ik moet eerlijk bekennen dat ik ook snel dingen vergeet en het wordt ook wel een lang verhaal.

Maandag:
Vanmorgen met Patricia en Remco weer naar de purple moutain geweest alleen een ander stukje. De Pagode bekeken. Een enorm hoge indrukwekkende toren. Sam wou wel omhoog maar dat zag ik toch niet zo zitten. Daar lekker een appeltje/ banaantje gegeten en de nodige aandacht gekregen. Sam verstopt zich nu achter zijn hand als we weer aandacht krijgen. Koen blijft naar iedereen lachen. Verder heerlijk gewandeld en in een klein winkeltje voor 20 cent een armbandje voor sam gekocht. Maar in dit gebied is het heerlijk toeven en toen we zo liepen hoorden we op een gegeven moment chinese muziek uit de tempel komen. Dit zijn echte kippenvel-momenten! VAnvond ben ik lekker in mij eentje naar de supermarkt gegaan en heb weer een lading gekocht. Het is heerlijk om hier ’s avonds op straat te lopen. Alleen spugen alle chinezen. Niet alleen buiten maar ook binnen in het warenhuis (overal). Is voor ons erg smerig maar hier normaal. Zowel mannen als vrouwen.

Nou weer een verhaal voor de doorbijters!! Er gebeuren nog veel meer dingen maar dat wordt echt teveel om op te schrijven. Ik kijk weer uit naar jullie reacties.

Groetjes van ons allemaal!!